Ο Ιούνης της πόλης, Ιούνης, θέρος, τουρισμός, πολιτισμός.. η Αθήνα σφίζει από Ευρωπαίους, Αμερικάνους και Ασιάτες, για τα νησιά, τα μνημεία, το κλίμα, το τρόπο ζωής της Αθήνας..

Πολλοί άνθρωποι, οι περισσότεροι ζούμ(ν)ε στις πόλεις.. οι παροιμίες της υπαίθρου ισχύουν και για την πόλη.. με λίγη προσπάθεια.. οι πολίτες της πόλης μόνο να τρώνε θέλουν.. και καλά να περνάνε..  και καλά να έχουν σπείρει.. εδώ σηκώνει πολύ κουβέντα γιατί είναι και τα οικονομικά στη μέση και τα κουμάντα των υπευθύνων.. και όπως σε όλους τους τομείς έτσι και στο τουρισμό αν δεν έχει επενδύσεις σωστά σε υποδομές και έμψυχο δυναμικό να υπηρετήσει ύλη και ψυχή δεν υπάρχει σοβαρό παρόν και μέλλον.. Αλλά και πάλι καλά.. για ένα μεγάλο μέρος των επενδύσεων που έχουν φροντίσει οι προγονοί μας.. και αποδίδουν συνεχώς.. φυσικά και νεώτερες σοβαρές επενδύσεις έχουν γίνει..
Συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας στον Ιούνη της πόλης με τις παροιμίες του Ιούνη αλά τουριστικά.. από την αρχή του θεριστή, του τουρισμού και του πολιτισμού μας η γιορτή.. από το θέρος ως τις βροχές δεν τελειώνουν οι βουτιές.. Σεπτέμβρη βάζουν το κρασί τον (παρα)θεριστή κερνάνε.. θέρος, τρύγος, τουρισμός..  στασιό δεν έχουν..! Μάρτης έβρεχε θεριστής χαιρόταν.. το τραγούδι του θεριστή.. χαρά του παραθεριστή.. τον Ιούνη αφήνουν το ραχάτι και κάνουν λιθοπάτι.. μη σε γελάσει ο βάτραχος και το χελιδονάκι, αν δεν πιείς ουζάκι με μεζεδάκι σε παραλιακό ταβερνάκι δεν έρχεται καλοκαιράκι..